Τέσσερις τοίχοι κι εγώ εδώ να κλαίω
σαν το παιδάκι που του πήραν τη χαρά
αν θα σκοτώνανε τα δάκρυα στο λέω
ούτε για δείγμα δεν θα υπήρχε μια καρδιά.

Μ’ ένα φιλί
έλα και γίνε μες στα χείλη Κυριακή
έλα σαν νότα σε θλιμμένη μουσική
μες στο κορμί μου

Μ’ ένα φιλί
έλα και γίνε μες στα χείλη Κυριακή
τώρα να έρθεις περιμένω τη στιγμή
εσύ είσαι το αμήν στην προσευχή μου
έλα ψυχή μου.

Να έρθεις κι έξω, όλα τ’ άσχημα ν’ αφήσεις
για σένα η πόρτα θα ναι πάντα ανοιχτή
όπως τα άφησες θα είναι αν γυρίσεις
ψηλά τη χτίζουν τη φωλιά οι αετοί.