Lyrics
1. Ρούχα Γιορτής
Πότε εσύ πότε εγώ
προκαλείς προκαλώ
μια ιστορία που πάει ν’ αρχίσει
Όταν όλα περνούν
οι χαρές μας σιωπούν
η αγάπη αυτή ας μιλήσει
Βάζω εγώ τη βραδιά
βάλ’ εσύ τη φωτιά
κι αποφάσισε λοιπόν που θες να πάμε
βάζω ρούχα γιορτής
βάλε ότι σκεφτείς
παραμύθι για τους δυο μας ξεκινάμε
Πότ’ εγώ πότ’ εσύ
με μια αλήθεια μισή
και σημαία τον εγωισμό μας
Κοίτα γύρω ζημιές
τι κερδίζουμε πες
αν ξεχάσουμε τον εαυτό μας
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
2. Του Έρωτα ο Κύκλος
Σ’ έχω μάθει
απ’ την άστατη καρδιά
που χαρίζει κόσμους
και ύστερα τους παίρνει
Σ’ έχω μάθει
απ’ την αδιάφορη ματιά
που σε αδιέξοδο με φέρνει
Τι δεν έχω ζήσει
αφού σε γνώρισα
σ’ αγάπησα, σε πίστεψα, σε χώρισα
και πάλι σε συγχώρησα
του έρωτα ο κύκλος έχει κλείσει
μαζί σου όσα έζησα, όλα τα έχω ζήσει.
Σ’ έχω μάθει
απ’ τη δύσκολη αγκαλιά
κάποιες ώρες που δεν δίνεις
μα ούτε παίρνεις
Μουσική: Θανάσης Πολυκανδριώτης
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Σ’ έχω μάθει
απ’ τ’ ανέλπιστα φιλιά
στο πλευρό μου όταν γέρνεις.
Μουσική: Θανάσης Πολυκανδριώτης
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
3. Ποτέ Ξανά
Ποτέ ξανά
ποτέ ξανά δε θα σε δω,
ποτέ ξανά δε θα σ’ αγγίξω.
και τα στερνά τα λόγια που σου τραγουδώ
μες στην καρδιά μου θα τα πνίξω
Ποτέ ξανά τα μάτια σου τα φωτεινά
δε θα με ντύσουν γιορτινά
ποτέ ξανά οι γειτονιές και τα στενά
δε θα μας βρουν μαζί ξανά
Ποτέ ξανά δε θα σου πω ευχαριστώ
για όσα έκανες για μένα
ποτέ ξανά στα χέρια σου δε θα κλειστώ
να κλάψω για τα προδομένα
Ποτέ ξανά τα μάτια σου τα φωτεινά
δε θα με ντύσουν γιορτινά
ποτέ ξανά οι γειτονιές και τα στενά
δε θα μας βρουν μαζί ξανά
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
4. Θα κλείσω τα μάτια
Σε πότισα το πιο γλυκό μου δάκρυ
με πότισες τον πιο γλυκό καημό
σε άγγιξα στου ονείρου μου την άκρη
και στράγγιξα τον πρώτο στεναγμό
Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια
να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια
αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει
Λαχτάρησα ζωή απ’ τη ζωή σου
λαχτάρησες το φως του αυγερινού
στα σύννεφα περπάτησα μαζί σου
κι ανοίξανε οι πόρτες τ’ ουρανού
Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια
να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια
αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει
5. Μη με Υπολογίζεις
Θα σε γνωρίσω και θα μάθω τι αξίζεις
Λίγο ακόμα και θα ξέρω τι μετράς
Τον έρωτα μου πόσο τον υπολογίζεις
Και από τα δύσκολα αν εύκολα περνάς
Και αν δω πως λάθος μ’ αγαπάς
Εγώ, μιλώ κι αλλού κοιτάς
Και στη καρδιά μου κοστίζεις
Στα αυριανά σου όνειρα μη με υπολογίζεις
Θα σε γνωρίσω και θα μάθω τι αξίζεις
Ποιες νύχτες κρύβουνε τις πόρτες που χτυπάς
Που πέφτεις έξω ποιες αλήθειες μου γνωρίζεις
Και το όνομα μου αν και πότε το ξεχνάς
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
6. Τα Μάζεψα
Τα μάζεψα τα πράματα
κι έφυγα από το σπίτι
καλύτερα μονάχος μου
ελεύθερο σπουργίτι
Και μη ρωτάς που πάω
μη ρωτάς που ζω
Φταις εσύ
που φτάσαμε στο χωρισμό
Τα μάζεψα τα πράματα
κι έφυγα από το σπίτι
Δε φτάνουνε τα βάσανα
έχω και τα δικά σου
τα μάζεψα τα πράματα
και φεύγω μακριά σου
Και μη ρωτάς που πάω
μη ρωτάς που ζω
Φταις εσύ
που φτάσαμε στο χωρισμό
Τα μάζεψα τα πράματα
κι έφυγα από το σπίτι
καλύτερα μονάχος μου
ελεύθερο σπουργίτι
7. Ξημερώνομαι
Ξημερώνομαι
έξω απ’ τον αστερισμό σου
πέφτω στον εγωισμό σου
κι απ’ το ψέμα το δικό σου
φαρμακώνομαι
Κι αν κάνεις την καρδιά μου άνω κάτω
πονάω πολύ μα δεν το βάζω κάτω
κοντά σου ακόμα μένω
κι ας ξέρω ότι δίπλα σου
στη μέρα και τη νύχτα σου
ζωή δεν περιμένω
Αναγκάζομαι
να ‘μαι έξω απ’ τ’ όνειρό σου
κι όταν πέφτω στον θυμό σου
μ’ ένα τηλεφώνημά σου
συμβιβάζομαι
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
8. Πυρετός
Στη ζωή μου καθεμία
καθεμία γνωριμία
μια καινούργια τρικυμία,
ένας άλλος πυρετός.
Κάθε νέα γνωριμία
όνειρα με συντομία,
μια ελπίδα καθεμία
κι ένας πόνος δυνατός.
Κι αν εσύ δεν είσαι απ’ αυτές
κι αν εσύ δε φταις,
τι πρέπει να γίνει;
Όταν πάρουν όλα φωτιά
τα κάψει η ψευτιά,
τι θέλεις να μείνει;
Στη ζωή μου καθεμία
καθεμία γνωριμία
μια καινούργια τρικυμία,
ένας άλλος πυρετός.
Στη ζωή μου καθεμία
καθεμία γνωριμία
μια γλυκιά λιποθυμία,
μια παγίδα του καημού.
Κάθε νέα γνωριμία
όνειρα με συντομία
κι ένα βήμα καθεμία
προς τα χείλη του γκρεμού.
Στίχοι – Μουσική: Άκης Πάνου
9. Σταλιά Σταλιά
Αγόρι μου, στολίδι μου,
σαν γέρνεις και μ’ αγγίζεις
πιο πέρα κι απ’ τα πέρατα
του κόσμου μ’ αρμενίζεις.
Σταλιά σταλιά κι αχόρταγα
τα πίνω τα φιλιά σου,
κουρνιάζω σαν αδύνατο
πουλί στην αγκαλιά σου.
Ματιά ματιά, τα μάτια σου
αγάπη με χορταίνουν,
τη μέρα με πεθαίνουνε,
τη νύχτα μ’ ανασταίνουν.
Άσε να μπω στα χείλη σου
τη δίψα μου να σβήσω
και την καρδιά σου, αγόρι μου,
δροσιά να την ποτίσω.
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
10. Απόψε Σιωπηλοί
Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι
Δε θέλω να ‘μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να ‘ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
Δώσ’ μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο
και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω
Δε θέλω να ‘μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να ‘ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
Στίχοι – Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
11. Δειλινά
Έφυγες και πήγες μακριά,
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,
με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,
έρημη η παλιά μας η φωλιά,
φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,
απ’ τα χέρια μου σ’ έχουνε πάρει.
Μα τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
12. Άνθρωποι Μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα..
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
13. Χόρευες για να μου μιλάς
Μ’ έμαθες μάτια να διαβάζω
σε αναλφάβητους καιρούς,
μ’ όλα τα “πρέπει” να τρομάζω
και ν’ αγαπάω τους τρελούς.
Μ’ έντυνες πάντα με το φως σου
που ήταν γεμάτο αστραπή,
απ’ το μικρό παράθυρό σου
έμπαινε όλη μου η ζωή.
Κι όταν δεν έβρισκες τα λόγια
χόρευες για να μου μιλάς,
κι εγώ που ψήλωνα δυο μπόγια
να φτάσω το ύψος της καρδιάς.
Αγκαλιαζόμαστε τα βράδια
όπως μαλώνουν δυο φωτιές.
Ποια θα νικήσει στα σημάδια,
ποια θα νικήσει στις ματιές;
Από τη μοίρα παίζονται όλα,
και κάπου κει στη μοιρασιά
ψυχή μου, εσύ τα πήρες όλα
κι η καταιγίδα τα μισά.
Κι όταν δεν έβρισκες τα λόγια
χόρευες για να μου μιλάς,
κι εγώ που ψήλωνα δυο μπόγια
να φτάσω το ύψος της καρδιάς.
Στίχοι: Μιχάλης Ανθής
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
14. Εγώ έχω Εσένα
Μου λες μας πνίγουνε τα χρέη
κι εγώ πεθαίνω στη δουλειά.
Κι αναρωτιέσαι τι να φταίει
που τίποτα δεν πάει καλά.
Πεθαίνουν λες τα όνειρά μας
και έχει σκληρύνει η καρδιά.
Κι αναρωτιέσαι τι έχει μείνει
που να μπορείς να ελπίζεις πια.
Μα εγώ έχω εσένα και συ εμένα.
Δυο σώματα με μια ψυχή.
Κι ειν’ η αγάπη μας λουλούδι
που ανθίζει σε καμένη γη.
Εγώ έχω εσένα και συ εμένα..
Μου λες μας πνίγει η ρουτίνα.
Σβήνει του έρωτα η φωτιά.
Κι αναρωτιέσαι τι έχει μείνει
να ζωντανέψει την καρδιά.
Μα εγώ έχω εσένα και συ εμένα.
Δυο σώματα με μια ψυχή.
Κι ειν’ η αγάπη μας λουλούδι
που ανθίζει σε καμένη γη.
Μα εγώ έχω εσένα και συ εμένα.
Στίχοι – Μουσική: Κώστας Μπίγαλης
15. Πες μου
Πες μου αν έκλαψες ποτέ
σε σπίτι κρύο κι άδειο
αν έκρυψες τον πόνο σου
μέσα σ’ ένα τετράδιο
Για πες μου αν κοιμήθηκες
μέσα σ’ ένα βαγόνι
μοναδική σου συντροφιά
ένα κερί που λιώνει
Αν βγήκες ξημερώματα
ξυπόλητη στους δρόμους
ποτέ σου ξένη αν ένοιωσες
πιο μόνη κι απ’ τους μόνους
Αν μίλαγες μερόνυχτα
σε μια φωτογραφία
αν έμοιαζε η ζωούλα σου
ατέλειωτη θητεία.
Στίχοι – Μουσική: Κώστας Βελλιάδης