Στης Σαλονίκης τα σοκάκια τριγυρίζω
ακούω νότες από άλλες εποχές
ψάχνω μονάχα ένα τσιγάρο να καπνίσω
καθώς πονάω απ’ τού Βαρδάρη τις πληγές

Και αν ανέβεις σ ‘ένα τραίνο κάποια μέρα
και δεν έχεις τελικό προορισμό
πες τους φίλους σου πως φεύγεις για τα ξένα
και κατέβα μπρος τον πύργο τον Λευκό

Τα ραδιόφωνα να παίζουν Μητροπάνο
μες τα Λαδάδικα φωνές και βουητό
ένα παγκάκι στην γωνιά είναι πιο πάνω
μέσα στον χρόνο ξεχασμένο κι ‘αδειανό